ขยม
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ខ្ញុំ (ขฺญุํ)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขะ-หฺยม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-yǒm |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-yom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.jom˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ขยม
คำสรรพนาม แก้ไข
ขยม
- (โบราณ) ขยุม, ฉัน (สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง)