กุมาร
ดูเพิ่ม: กุมารี
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร) หรือภาษาบาลี กุมาร; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร កុមារ (กุมาร)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กุ-มาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gù-maan |
ราชบัณฑิตยสภา | ku-man | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ku˨˩.maːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
กุมาร
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำวิสามานยนาม แก้ไข
กุมาร
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร)
คำนาม แก้ไข
กุมาร ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "กุมาร" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กุมาโร | กุมารา |
กรรมการก (ทุติยา) | กุมารํ | กุมาเร |
กรณการก (ตติยา) | กุมาเรน | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กุมารสฺส หรือ กุมาราย หรือ กุมารตฺถํ | กุมารานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กุมารสฺมา หรือ กุมารมฺหา หรือ กุมารา | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กุมารสฺส | กุมารานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กุมารสฺมิํ หรือ กุมารมฺหิ หรือ กุมาเร | กุมาเรสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กุมาร | กุมารา |