กุฏิ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुटि (กุฏิ) หรือภาษาบาลี กุฏิ
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กุด | กุด-ติ | กุ-ติ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gùt | gùt-dtì | gù-dtì |
ราชบัณฑิตยสภา | kut | kut-ti | ku-ti | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kut̚˨˩/(สัมผัส) | /kut̚˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | /ku˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กุด |
คำนาม แก้ไข
กุฏิ
- (ศาสนา) ที่อยู่ของนักบวช เช่น พระภิกษุ สามเณร อาจเป็นกระท่อม เรือน หรือตึก
- ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ
คำพ้องความ แก้ไข
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาทมิฬ கூடு (กูฏุ, “รังนก”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กุด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gùt |
ราชบัณฑิตยสภา | kut | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กุด |
คำนาม แก้ไข
กุฏิ
- เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน