ศก

ดูเพิ่ม: ศก. และ ศึก

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาเขมร សក់ (สก̍, “ผม”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sòk
	ราชบัณฑิตยสภา	sok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sok̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		สก

คำนาม

ศก

1. ผม

   พระศกพระพุทธรูป

   หยักศก

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शक (ศก); "ศกะ" หมายถึง ศากยวงศ์แห่งพระพุทธองค์ เพราะการบอกปีในสังคมอินเดียแต่ก่อน นิยมนับตามพระชนมายุของกษัตริย์

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sòk
	ราชบัณฑิตยสภา	sok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sok̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		สก

คำนาม

ศก

1. ระบบการคำนวณนับเวลาเรียงลำดับกันเป็นปี ๆ โดยถือเอาเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งเป็นจุดเริ่มต้น ดังในคำว่า รัตนโกสินทรศก ซึ่งถือเอาปีเริ่มสร้างกรุงรัตนโกสินทร์เป็นจุดเริ่มต้น, บางทีก็ใช้เป็นคำย่อของศักราช

   พุทธศก

   คริสต์ศก

2. คำเรียกปีหนึ่ง ๆ ของจุลศักราช เพื่อให้ทราบว่าเป็นปีที่ลงท้ายด้วย 1 2 ... หรือ 0 เช่น ถ้าลงท้ายด้วย 1 เรียกว่า เอกศก ลงท้ายด้วย 2 เรียกว่า โทศก ... ลงท้ายด้วย 0 เรียกว่า สัมฤทธิศก
3. (ภาษาปาก) ปี

   ศกนี้

   ศกหน้า

   วันเถลิงศก

รากศัพท์ 3

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สอ-กอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɔ̌ɔ-gɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	so-ko
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɔː˩˩˦.kɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

ศก

1. อักษรย่อของ ศรีสะเกษ

ดูเพิ่ม

• ศก.