ภาษาจ้วง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *reːŋᴬ (แข็งแรง; ความแข็งแรง); ร่วมเชื้อสายกับไทย แรง, คำเมือง ᩁᩯ᩠ᨦ (แรง), อีสาน แฮง, ลาว ແຮງ (แฮง), ไทลื้อ ᦶᦣᧂ (แฮง), ไทใหญ่ ႁႅင်း (แห๊ง), อาหม 𑜍𑜢𑜂𑜫 (ริง์), ปู้อี reengz, แสก เร๊ง

การออกเสียง

แก้ไข

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ɣeːŋ˧˩/

  • เลขวรรณยุกต์: reng2
  • การแบ่งพยางค์: rengz
  • คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): เฆงเอก

คำนาม

แก้ไข

rengz (อักขรวิธีปี 1957–1982 reŋƨหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

  1. แรง, กำลัง