ดูเพิ่ม: ᩋᩧ᩠᩵ᨦ และ ᩋᩩ᩵ᨦ

ภาษาเขิน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย อิง, ลาว ອິງ (อิง) หรือ ອີງ (อีง), คำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง), ไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง), ไทใหญ่ ဢိင် (อิง)

คำกริยา

แก้ไข

ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩋᩥ᩠ᨦ)

  1. (สกรรม) อิง, พิง, พึ่งพา, อาศัย

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย อิง, ลาว ອິງ (อิง) หรือ ອີງ (อีง), เขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง), ไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง), ไทใหญ่ ဢိင် (อิง)

คำกริยา

แก้ไข

ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩋᩥ᩠ᨦ)

  1. (สกรรม) อิง, พิง, พึ่งพา, อาศัย