ᨿᩮᩨ᩠ᨦ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 羊 (MC yang, “แพะ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย เยือง, ลาว ເຍືອງ (เยือง), คำเมือง ᨿᩮᩬᩥᨦ (เยอิง), ไทลื้อ ᦵᦍᦲᧂ (เยีง), ไทดำ ꪹꪥꪉ (เยง, “แพะ”), ไทใหญ่ ယိူင်း (เยิ๊ง)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /jɤːŋ˧˧/

คำนาม

ᨿᩮᩨ᩠ᨦ (เยืง) (คำลักษณนาม ᨲ᩠ᩅᩫ)

1. เลียงผา, เยือง

อ้างอิง

• ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.