ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เที่ยง, คำเมือง ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ลาว ທ່ຽງ (ท่ย̂ง), ไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, แสก เถี้ยง

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /teːŋ˨˨/
• คำพ้องเสียง: ᨲ᩠ᨿ᩵ᨦ (ตย่ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้หยัก)

คำนาม

ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง)

1. เที่ยง

คำคุณศัพท์

ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ)

1. เที่ยง, มั่นคง, ยุติธรรม, ซื่อสัตย์

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) เที่ยง
• (ถอดเสียง) เตี้ยง

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 定 (MC dengH); ร่วมเชื้อสายกับไทย เที่ยง, เขิน ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง), ลาว ທ່ຽງ (ท่ย̂ง), ไทลื้อ ᦵᦑᧂᧈ (เท่ง), ไทใหญ่ တဵင်ႈ (เต้ง), อาหม 𑜄𑜢𑜂𑜫 (ติง์), จ้วงแบบหนง dingh หรือ dingq, แสก เถี้ยง

คำนาม

ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง)

1. เที่ยง

คำคุณศัพท์

ᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ (ทย่ง) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨴ᩠ᨿ᩵ᨦ)

1. เที่ยง, มั่นคง, ยุติธรรม, ซื่อสัตย์