ᨡᩨ᩠᩶ᨶᩉ᩠ᨿᩱ᩵

ภาษาขืน

รากศัพท์

ᨡᩨ᩠᩶ᨶ (ขื้น, “ขึ้น”) +‎ ᩉ᩠ᨿᩱ᩵ (หไย่, “ใหญ่”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทลื้อ ᦃᦹᧃᧉᦺᦊᧈ (ฃื้นไหฺย่), ภาษาไทใหญ่ ၶိုၼ်ႈယႂ်ႇ (ขึ้นใย่)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʰɯːn˧˧ʔ.jaj˨˨/

คำกริยา

ᨡᩨ᩠᩶ᨶᩉ᩠ᨿᩱ᩵ (ขื้นหไย่) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨡᩨ᩠᩶ᨶᩉ᩠ᨿᩱ᩵)

1. (อกรรม) เจริญขึ้นกว่าเก่า, ก้าวหน้า