ᦚᦳᧃ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝน, คำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็‍น), ลาว ຝົນ (ฝ็น), ไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน) หรือ ၾူၼ် (ฝูน), อาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), จ้วง fwn, จ้วงแบบหนง paen, แสก หวึ่น

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /fun˥/

คำนาม

ᦚᦳᧃ (ฝุน) (อักษรไทธรรม ᨺᩩᩁ)

1. ฝน

   ᦚᦳᧃ ᦷᦎᧅ ᦓᧄᧉ ᦏᦳᧄᧉ

   ฝุน โตก นั้ม ถุ้ม

   ฝนตก น้ำท่วม