ดูเพิ่ม: หวน, หวั่น, และ ห้วน

ภาษาแสก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝน, คำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ลาว ຝົນ (ฝ็น), ไทลื้อ ᦚᦳᧃ (ฝุน), ไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน) หรือ ၾူၼ် (ฝูน), อาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), จ้วง fwn, จ้วงแบบหนง paen

คำนาม

แก้ไข

หวึ่น

  1. ฝน (น้ำที่ตกลงมาจากเมฆ)