ดูเพิ่ม: หวน, หวั่น, และ ห้วน

ภาษาแสก

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝน, ภาษาคำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ภาษาลาว ຝົນ (ฝ็น), ภาษาไทลื้อ ᦚᦳᧃ (ฝุน), ภาษาไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ภาษาไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน) หรือ ၾူၼ် (ฝูน), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), ภาษาจ้วง fwn, ภาษาจ้วงแบบหนง paen

คำนาม

แก้ไข

หวึ่น

  1. ฝน (น้ำที่ตกลงมาจากเมฆ)