ᦉᦴ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สู, ภาษาลาว ສູ (สู), ภาษาอีสาน สู, ภาษาไทดำ ꪎꪴ (สุ), ภาษาคำเมือง ᩈᩪ (สู), ภาษาเขิน ᩈᩪ (สู), ภาษาไทใหญ่ သူ (สู), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥴ (สู๋), ภาษาอาหม 𑜏𑜥 (สู), ภาษาจ้วง sou

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /suː˥/

คำสรรพนาม

ᦉᦴ (สู) (อักษรไทธรรม ᩈᩪ)

1. พวกเธอ (คำสรรพนามบุรุษที่ 2 ใช้กับคนที่คุ้นเคย)
2. เธอ (คำสรรพนามบุรุษที่ 2 ใช้กับคู่สมรสหรือญาติที่สนิท)