ᦉᦳᧂᧈ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /suŋ˧˥/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *soŋᴮ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 送 (MC suwngH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ส่ง, ภาษาคำเมือง ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), ภาษาเขิน ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), ภาษาลาว ສົ່ງ (ส็่ง), ภาษาไทใหญ่ သူင်ႇ (สู่ง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥨᥒᥱ (โส่ง), ภาษาอาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)

คำกริยา

ᦉᦳᧂᧈ (สุ่ง) (อักษรไทธรรม ᩈᩩ᩵ᨦ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦉᦳᧂᧈ)

1. (สกรรม) ส่ง, ส่งคืน
2. (สกรรม) ไปเป็นเพื่อน

คำประสม

ส่ง

ᦂᦱᧃᦉᦳᧂᧈᦉᦂᦱᧃ (กานสุ่งสกาน) ᦉᦳᧂᧈᦃᧁᧉ (สุ่งเฃ้า) ᦉᦳᧂᧈᦉᦂᦱᧃ (สุ่งสกาน) ᦉᦳᧂᧈᦋᦳᧃ (สุ่งชุน)

ᦕᦴᧉᦉᦳᧂᧈᦟᦻ (ผู้สุ่งลาย) ᦗᦸᧅᦉᦳᧂᧈ (พอ̂กสุ่ง) ᦵᦣᦲᧃᦉᦳᧂᧈᦟᦻ (เฮีนสุ่งลาย)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาจีนกลาง 宋 (sòng)

คำวิสามานยนาม

ᦉᦳᧂᧈ (สุ่ง)

1. ราชวงศ์ซ่ง