ᦉᦳᧂᧈ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /suŋ˧˥/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *soŋᴮ¹; เทียบจีนยุคกลาง 送 (MC suwngH); ร่วมเชื้อสายกับไทย ส่ง, คำเมือง ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), เขิน ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), ลาว ສົ່ງ (ส็่ง), ไทใหญ่ သူင်ႇ (สู่ง), ไทใต้คง ᥔᥨᥒᥱ (โส่ง), อาหม 𑜏𑜤𑜂𑜫 (สุง์)

คำกริยา

ᦉᦳᧂᧈ (สุ่ง) (อักษรไทธรรม ᩈᩩ᩵ᨦ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦉᦳᧂᧈ)

1. (สกรรม) ส่ง, ส่งคืน
2. (สกรรม) ไปเป็นเพื่อน

ลูกคำ

ส่ง

• ᦂᦱᧃᦉᦳᧂᧈᦉᦂᦱᧃ (กานสุ่งสกาน)
• ᦉᦳᧂᧈᦃᧁᧉ (สุ่งเฃ้า)
• ᦉᦳᧂᧈᦉᦂᦱᧃ (สุ่งสกาน)
• ᦉᦳᧂᧈᦋᦳᧃ (สุ่งชุน)

| |

• ᦕᦴᧉᦉᦳᧂᧈᦟᦻ (ผู้สุ่งลาย)
• ᦗᦸᧅᦉᦳᧂᧈ (พอ̂กสุ่ง)
• ᦵᦣᦲᧃᦉᦳᧂᧈᦟᦻ (เฮีนสุ่งลาย)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากจีนกลาง 宋 (sòng)

คำวิสามานยนาม

ᦉᦳᧂᧈ (สุ่ง)

1. ราชวงศ์ซ่ง