ᦀᦲᦰᦢᦹᧂᧈ
ภาษาไทลื้อ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ᦀᦲᦰ (อีะ, “อี”) + ᦢᦹᧂᧈ (บื่ง, “ค้างคาว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷᩧ᩠᩵ᨦ (บึ่ง), ภาษาเขิน ᨷᩨ᩠᩶ᨦ (บื้ง), ภาษาไทใหญ่ မိင်ႇ (มิ่ง) หรือ ဝိင်ႇ (วิ่ง); อาจมีรากเกี่ยวข้องกับภาษาไทย บึ้ง, ภาษาลาว ບຶ້ງ (บึ้ง)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔiʔ˧˥.bɯŋ˧˥/
คำนาม แก้ไข
ᦀᦲᦰᦢᦹᧂᧈ (อีะบื่ง) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)