ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɤkᴰ¹ˢ (ศัตรู; สงคราม)[1], จากจีนเก่า (OC *zɯːɡ, “โจร”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับไทย ศึก, คำเมือง ᩈᩮᩥᩢ᩠ᨠ (เสิั‍ก), อีสาน เสิก, ลาว ເສິກ (เสิก), ไทลื้อ ᦵᦉᦲᧅ (เสีก), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜀𑜫 (สึก์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

သိုၵ်း (สึ๊ก)

  1. ศึก, สงคราม

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1 2 Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.