သိုၵ်း
ภาษาไทใหญ่แก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɤkᴰ¹ˢ (“ศัตรู; สงคราม”)[1], จากภาษาจีนเก่า 賊 (OC *zɯːɡ, “โจร”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ศึก, ภาษาคำเมือง ᩈᩮᩥᩢ᩠ᨠ (เสิัก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาลาว ເສິກ (เสิก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉᦲᧅ (เสีก), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜀𑜫 (สึก์)
การออกเสียงแก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sʰɯk̚˥/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ส๊ืก/
- สัมผัส: -ɯk̚
คำนามแก้ไข
သိုၵ်း • (สึ๊ก)
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
- လုၵ်ႈသိုၵ်း (ลุ้กสึ๊ก)
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ 1.0 1.1 Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.