ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɤkᴰ¹ˢ (ศัตรู; สงคราม)[1], จากภาษาจีนเก่า (OC *zɯːɡ, “โจร”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ศึก, ภาษาคำเมือง ᩈᩮᩥᩢ᩠ᨠ (เสิัก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาลาว ເສິກ (เสิก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉᦲᧅ (เสีก), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜀𑜫 (สึก์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

သိုၵ်း (สึ๊ก)

  1. ศึก, สงคราม

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1.0 1.1 Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.