ເສິກ

ดูเพิ่ม: ເສກ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɤkᴰ¹ˢ (“ศัตรู; สงคราม”), จากจีนเก่า 賊 (OC *zɯːɡ, “โจร”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ศึก, คำเมือง ᩈᩮᩥᩢ᩠ᨠ (เสิัก), อีสาน เสิก, ไทลื้อ ᦵᦉᦲᧅ (เสีก), ไทดำ ꪹꪎꪷꪀ (เสํก), ไทขาว ꪎꪷꪀ, ไทใหญ่ သိုၵ်း (สึ๊ก), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜀𑜫 (สึก์)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sɤk̚˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sɤk̚˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ເສິກ
• สัมผัส: -ɤk̚

คำนาม

ເສິກ • (เสิก)

1. ศึก