ເສິກ

ดูเพิ่ม: ເສກ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɤkᴰ¹ˢ (“ศัตรู; สงคราม”), จากภาษาจีนเก่า 賊 (OC *zɯːɡ, “โจร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ศึก, ภาษาคำเมือง ᩈᩮᩥᩢ᩠ᨠ (เสิัก), ภาษาอีสาน เสิก, ภาษาไทลื้อ ᦵᦉᦲᧅ (เสีก), ภาษาไทดำ ꪹꪎꪷꪀ (เสํก), ภาษาไทขาว ꪎꪷꪀ, ภาษาไทใหญ่ သိုၵ်း (สึ๊ก), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜀𑜫 (สึก์)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sɤk̚˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sɤk̚˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ເສິກ
• สัมผัส: -ɤk̚

คำนาม

ເສິກ • (เสิก)

1. ศึก