ยืมมาจากภาษาบาลี ปุญฺญ หรือภาษาสันสกฤต पुण्य (ปุณฺย); เทียบภาษาเขมร បុណ្យ (บุณฺย, “บุณย์, ความดี, พิธี”)
ບຸນ • (บุน)