ใก้

ภาษาคำเมือง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ใกล้, ภาษาลาว ໃກ້ (ใก้) หรือ ໄກ້ (ไก้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦂᧉ (ไก้), ภาษาไทใหญ่ ၵၢႆ (กาย), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์) หรือ 𑜀𑜩 (กย์), ภาษาจ้วง gyawj

คำคุณศัพท์

ใก้ (คำอาการนาม กำใก้ หรือ ความใก้)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩱ᩶ (ไก้)