ดูเพิ่ม: โก่ง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (โค้ง; งอ); ร่วมเชื้อสายกับ ไทย ก่ง, ก้งโค้ง, โก่ง, โก้งโค้ง, โค้งจ้วงแบบจั่วเจียง koengq/goengh, จ้วง gungj

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์โกง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgoong
ราชบัณฑิตยสภาkong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/koːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

โกง (คำอาการนาม การโกง)

  1. ใช้อุบายหรือเล่ห์เหลี่ยมหลอกลวง
    โกงเงิน
    โกงข้อสอบ
  2. แสดงอาการดื้อ, ไม่ยอมทำตาม
    เด็กโกง
    ม้าโกง

คำคุณศัพท์

แก้ไข

โกง (คำอาการนาม ความโกง)

  1. โค้ง, ไม่ตรง
    หลังโกง

คำพ้องความ

แก้ไข