แวว

ดูเพิ่ม: แว่ว

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		แวว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɛɛo
	ราชบัณฑิตยสภา	waeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wɛːw˧/^{(สัมผัส)}

แวว (คำอาการนาม ความแวว)

แวว

ลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าจะเป็นคนชนิดไร, เค้า, ร่องรอย
เด็กคนนี้มีแววจะเป็นนักปราชญ์ต่อไป

เขาไม่มีแววว่าจะสอบได้
(ศิลปะ) กระจกเงาที่ตัดเป็นวงกลม ๆ เล็ก ๆ ใช้ติดตกแต่งเป็นไส้ลวดลายปูนปั้นหรืองานไม้แกะสลัก ปิดทอง