เจี๊ยะ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 食 (ziah8, “กิน”)[1]
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เจี๊ยะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jía |
ราชบัณฑิตยสภา | chia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
เจี๊ยะ