ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์เกา–เหฺลา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgao–lǎo
ราชบัณฑิตยสภาkao–lao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaw˧.law˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

เกาเหลา

  1. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด
  2. ก๋วยเตี๋ยวไม่ใส่เส้น[1]
    ขอก๋วยเตี๋ยวเป็ด ๑ เกาเหลาลูกชิ้น ๑ เกาเหลาราดหน้า
  3. ส้มตำไม่มีเส้นมะละกอหรือเส้นอื่นๆ
    ขอส้มตำเกาเหลาทะเลเผ็ดๆ พริก ๒๐ เม็ด

คำกริยา แก้ไข

เกาเหลา

  1. (ภาษาปาก, สแลง) ไม่ถูกกัน, ไม่กินเส้น[1]
    คู่นี้เขาเกาเหลากันอยู่ ถ้าจะให้มาช่วยงานคงต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง

คำพ้องความ แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  1. 1.0 1.1 1.2 พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๒ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 11-12.