เกริ่น

ดูเพิ่ม: เกรน และ เกริน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		เกฺริ็่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grə̀n
	ราชบัณฑิตยสภา	kroen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/krɤn˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

เกริ่น (คำอาการนาม การเกริ่น)

1. บอกข่าวให้รู้ล่วงหน้า

   เกริ่นข่าว

2. อาการที่ฝ่ายชายร้องนำในเพลงพื้นเมือง เช่น เพลงฉ่อย เพลงเกี่ยวข้าว เพื่อเชื้อเชิญฝ่ายหญิงให้ร้องตอบ
3. ร้องหา, เรียกหา

   นกเขาขันเกริ่น

   ผีกู่เกริ่น

คำสืบทอด

• → เขมร: ក្រើន (กฺเริน)

รากศัพท์ 2

คำนาม

เกริ่น

1. (ภาษาถิ่น, จันทบุรี) เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าเป็นซีก ๆ ผูกด้วยหวายให้เป็นแผง, ปัจจุบันเรียกว่า เฝือก

   คำพ้องความ: เฝือก