ดูเพิ่ม: อา, อา., อ่า, อ้า, และ อ๋า

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩋᩣᩴ (อาํ), ลาว ອຳ (อำ), เขิน ᩋᩣᩴ (อาํ), ไทลื้อ ᦀᧄ (อัม), ไทใหญ่ ဢမ် (อัม)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์อำ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงam
ราชบัณฑิตยสภาam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔam˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงอัม

คำกริยา

แก้ไข

อำ (คำอาการนาม การอำ)

  1. ปิดบัง, ปกปิด
  2. (ภาษาปาก) พูดหลอกเพื่อให้ตกใจหรือขบขันเป็นต้น, พูดดักคอ

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

อำ (คำอาการนาม ก๋ารอำ หรือ ก๋านอำ)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩋᩣᩴ (อาํ)