อรรถาภิธาน:สวรรค์

อรรถาภิธาน

สวรรค์

ภาษาไทย

คำนาม

ความหมาย: โลกของเทวดา; แดนหรือภูมิที่เชื่อกันว่าผู้ทำความดีจะได้ไปสู่หลังจากความตาย

คำพ้องความ

• กระยาหงัน
• ไกพัล
• ไกวัล
• ตรีทิพ
• ไตรทิพ
• ไตรทิพย์
• ทิพ
• ทิว
• ทิวะ
• เทวโลก
• ไทวะ
• ฟ้า
• เมืองฟ้า
• เมืองแมน
• เมืองอมร
• ลางงิด
• วยัมหะ
• สรวง
• สวรรค
• สวรรค์
• สวรรคโลก
• สวรรคาลัย
• สัค
• สัคคะ
• สันรวง
• สุขาวดี
• สุคติ
• สุรบถ
• สุรโลก
• สุราลัย

คำตรงข้าม

ดูที่ อรรถาภิธาน:นรก

คำส่วนย่อย

• จาตุมหาราช
• จาตุมหาราชิก
• จาตุมหาราชิกา
• ฉกามาพจร
• ฉกามาวจร
• ดาวดึงส์
• ดุษิต
• ดุสิต
• ตรัยตรึงศ์
• ตรีทิพ
• ไตรทิพ
• ไตรทิพย์
• นิมมานนรดี
• ปรนิมมิตวสวัตดี
• ยามา
• ศักรภพน์