อรรถาภิธาน:ฤดูหนาว

ภาษาไทย แก้ไข

คำนาม แก้ไข

ความหมาย: ส่วนของปีซึ่งแกนโลกหันออกจากดวงอาทิตย์ ทำให้ซีกโลกเหนือหรือใต้ที่เอนออกได้รับแสงแดดน้อยลง และทำให้ภูมิอากาศมีอุณหภูมิต่ำกว่าอุณหภูมิเฉลี่ย แก้ไข

คำพ้องความ แก้ไข
คำตรงข้าม แก้ไข
ดูที่ อรรถาภิธาน:ฤดูร้อน