หิม
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต हिम (หิม) หรือภาษาบาลี หิม
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] หิม-มะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǐm-má- |
ราชบัณฑิตยสภา | him-ma- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /him˩˩˦.ma˦˥./ |
คำนาม แก้ไข
หิม
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
หิม (คำอาการนาม ก๋ารหิม หรือ ก๋านหิม)
คำพ้องความ แก้ไข
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม แก้ไข
หิม ก.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "หิม" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | หิมํ | หิมานิ |
กรรมการก (ทุติยา) | หิมํ | หิมานิ |
กรณการก (ตติยา) | หิเมน | หิเมหิ หรือ หิเมภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | หิมสฺส หรือ หิมาย หรือ หิมตฺถํ | หิมานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | หิมสฺมา หรือ หิมมฺหา หรือ หิมา | หิเมหิ หรือ หิเมภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | หิมสฺส | หิมานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | หิมสฺมิํ หรือ หิมมฺหิ หรือ หิเม | หิเมสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | หิม | หิมานิ |