หน้าหลัก
สุ่ม
เข้าสู่ระบบ
การตั้งค่า
บริจาค
เกี่ยวกับวิกิพจนานุกรม
ข้อปฏิเสธความรับผิดชอบ
ค้นหา
อรรถาภิธาน
:
นั่ง
ภาษาอื่น
เฝ้าดู
แก้ไข
อ
รรถาภิธาน
นั่ง
เนื้อหา
1
ภาษาไทย
1.1
คำกริยา
1.1.1
ความหมาย: อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้
1.1.1.1
คำพ้องความ
1.1.1.2
คำลูกกลุ่ม
ภาษาไทย
แก้ไข
คำกริยา
แก้ไข
ความหมาย: อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้
แก้ไข
คำพ้องความ
แก้ไข
นั่ง
ประทับ
พักตูด
แมะ
เลออาสน์
หย่อนก้น
หย่อนตูด
แหมะ
คำลูกกลุ่ม
แก้ไข
ขี่
เข้าที่
ทรุดนั่ง
นอนนก
นั่งขัดตะหมาด
นั่งขัดสมาธิ
นั่งไขว่ห้าง
นั่งคุกเข่า
นั่งพับเพียบ
นั่งยอง
นั่งยอง ๆ
นั่งเล่น
ประทับราบ
เพโท
ผุดนั่งผุดลุก
ผุดลุกผุดนั่ง
ยงโย่
ยงโย่ยงหยก
โยงโย่
ล้อมวง
(นั่ง~)
สะบัดลุกสะบัดนั่ง
หลับนก