ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมร អម្រឹត្យុ (อมฺรึตฺยุ), จากภาษาสันสกฤต अमृत्यु (อมฺฤตฺยุ, ความไม่ตาย); เหมือนกับ +‎ มฤตยู

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
อะ-มะ-รึด-ตะ-ยู
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-má-rʉ́t-dtà-yuu
ราชบัณฑิตยสภาa-ma-ruet-ta-yu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.ma˦˥.rɯt̚˦˥.ta˨˩.juː˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

อมฤตยู

  1. ความไม่ตาย, ความยั่งยืน