ห่อน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ห่อน, ลาว ຫ່ອນ (ห่อน), คำเมือง ᩉᩬ᩵ᩁ (หอ่ร), เขิน ᩉᩬ᩵ᩁ (หอ่ร), ไทลื้อ ᦠᦸᧃᧈ (ห่อ̂น), ไทดำ ꪬ꪿ꪮꪙ (ห่อน), ไทใหญ่ ႁွၼ်ႇ (ห่อ̂น), ไทใต้คง ᥞᥩᥢᥱ (ห่อ̂น), อาหม 𑜍𑜨𑜃𑜫 (รอ̂น์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ห็่อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hɔ̀n
	ราชบัณฑิตยสภา	hon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hɔn˨˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

ห่อน

1. (หน้าคำกริยา) เคย

   ไม่ห่อนมี

2. (หน้าคำกริยา, ร้อยกรอง) ไม่

   ห่อนมี

   ห่อนเห็น

อ้างอิง

• พจนานุกรมไทย ฉบับทันสมัยและสมบูรณ์ / Complete Thai Dictionary. (2019). Se-Education PLC, under licence to Oxford University Press.