หับ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *hapᴰ, จากภาษาจีนยุคกลาง 闔 (MC hap) หรือ 合 (MC hop); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩢ᩠ᨷ (หับ), ภาษาลาว ຫັບ (หับ), ภาษาไทใหญ่ ႁပ်း (หั๊ป)，，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haep， ภาษาจ้วง haep haep du （หับตู -ปิดประตุ）
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | หับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hàp |
| ราชบัณฑิตยสภา | hap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hap̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
หับ (คำอาการนาม การหับ)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
หับ (คำอาการนาม ก๋ารหับ หรือ ก๋านหับ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩢ᩠ᨷ (หับ)