สังสรรค์
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต संसर्ग (สํสรฺค)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สัง-สัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎng-sǎn |
ราชบัณฑิตยสภา | sang-san | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saŋ˩˩˦.san˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
สังสรรค์ (คำอาการนาม การสังสรรค์)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
สังสรรค์
- ที่พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม
- พ่อแม่พาลูกไปร่วมงานสังสรรค์ของหมู่บ้าน