ล่องหนหายตัว

ภาษาไทย

ล่องหน (“หายไปด้วยเวทมนตร์”) +‎ หายตัว (“ทำให้ไม่เห็นตัว”)

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ล็่อง–หน–หาย–ตัว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɔ̂ng–hǒn–hǎai–dtuua
	ราชบัณฑิตยสภา	long–hon–hai–tua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lɔŋ˥˩.hon˩˩˦.haːj˩˩˦.tua̯˧/^{(สัมผัส)}

ล่องหนหายตัว (คำอาการนาม การล่องหนหายตัว)