ลิขิต
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लिखित (ลิขิต, “เอกสารที่เขียน; การเขียน; ที่เขียนไว้”) หรือ ภาษาบาลี ลิขิต (“idem”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ลิ-ขิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lí-kìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | li-khit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /li˦˥.kʰit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
ลิขิต
คำประสม แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ลิขิต (คำอาการนาม การลิขิต)