ฤดู
ดูเพิ่ม: ฤดี
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาสันสกฤต ऋतु (ฤตุ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ละดู, ภาษาลาว ລຶດູ (ลึดู) หรือ ລະດູ (ละดู), ภาษาเขมร រដូវ (รฎูว); เทียบภาษาบาลี อุตุ
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | รึ-ดู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rʉ́-duu |
| ราชบัณฑิตยสภา | rue-du | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɯ˦˥.duː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขฤดู
- ส่วนของปีซึ่งแบ่งโดยถือเอาภูมิอากาศเป็นหลัก มักแบ่งออกเป็น 3 ช่วง คือ ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน หรือเป็น 4 ช่วง คือ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ที่แบ่งเป็น 2 ช่วง คือ ฤดูแล้งกับฤดูฝน ก็มี
- เวลาที่กำหนดสำหรับงานต่าง ๆ เช่น ฤดูเก็บเกี่ยว ฤดูทอดกฐิน ฤดูถือบวช เวลาที่เหมาะ เช่น ฤดูสัตว์ผสมพันธุ์
- คราว, สมัย
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขคำเกี่ยวข้อง
แก้ไข- ฤดูกาล
- ฤดูเก็บเกี่ยว
- ฤดูน้ำหลาก
- ฤดูใบไม้ผลิ
- ฤดูใบไม้ร่วง
- ฤดูฝน
- ฤดูร้อน
- ฤดูแล้ง
- ฤดูหนาว