ดูเพิ่ม: มอน, มฺอน, และ ม้อน

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ม็่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɔ̂n
ราชบัณฑิตยสภาmon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɔn˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากคำเมือง ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร); เทียบเขิน ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร), ลาว ມ່ອນ (ม่อน), ไทลื้อ ᦙᦸᧃᧈ (ม่อ̂น)

คำนาม

แก้ไข

ม่อน

  1. เนินเขา, ยอดเขา
    ม่อนแจ่ม
    ม่อนจอง

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากคำเมือง ᨾᩬ᩵ᩁ (มอ่ร); เทียบลาว ມ່ອນ (ม่อน)

คำสรรพนาม

แก้ไข

ม่อน

  1. (ร้อยกรอง) ข้าพเจ้า
    อกม่อนเมา บาบั้น บิ่นบ้าในทรวง
    (หริภุญชัย)