พิสดาร
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) พิศดาร
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विस्तार (วิสฺตาร, “ความกว้าง, การขยาย”); เทียบภาษาบาลี วิตฺถาร
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | พิด-สะ-ดาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pít-sà-daan |
ราชบัณฑิตยสภา | phit-sa-dan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰit̚˦˥.sa˨˩.daːn˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
พิสดาร (คำอาการนาม ความพิสดาร)
- กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ)
- ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร
- มีความพิสดารดังนี้
- (ภาษาปาก) แปลกพิลึก
- กฎหมายพิสดาร
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
พิสดาร (คำอาการนาม ความพิสดาร)
- (ภาษาปาก) แปลกพิลึก
- เล่นพิสดาร