ฝรั่ง
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากเปอร์เซียคลาสสิก فرنگ (ฟะรังกฺ) หรือ فرنگی (ฟะรังกฺี, “ชาวฝรั่งเศส; ชาวยุโรป; ชาวคริสต์”), จากฝรั่งเศสเก่า franc (“ชาวฟรังก์”); ร่วมเชื้อสายกับเขมร បារាំង (บาราํง), พม่า ဘရင်ဂျီ (ภรง์คฺยี), จีน 佛朗機
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ฝะ-หฺรั่ง | ฟะ-หฺรั่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fà-ràng | fá-ràng |
| ราชบัณฑิตยสภา | fa-rang | fa-rang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fa˨˩.raŋ˨˩/(สัมผัส) | /fa˦˥.raŋ˨˩/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | |||
คำนาม
แก้ไขฝรั่ง
- ชนชาติผิวขาว, ชาวตะวันตก
- ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ฝรั่ง
- ฝรั่งควง
- ฝรั่งกลาย
- ฝรั่งจรกา
- ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลางชนิด Psidium guajava L. ในวงศ์ Myrtaceae ผลกินได้ มีหลายพันธุ์ (เคยถูกเรียกว่าเป็น "ลูกฝรั่ง" ดูคำคุณศัพท์)
- ฝรั่งขี้นก
คำคุณศัพท์
แก้ไขฝรั่ง
- คำประกอบชื่อสิ่งของบางอย่างที่มาจากต่างประเทศ ซึ่งมีลักษณะคล้ายของไทย (หลายคำได้กลายเป็นคำประสม)
- ขนมฝรั่ง
- ละมุดฝรั่ง
- มันฝรั่ง
- ตะขบฝรั่ง
- ผักบุ้งฝรั่ง
- แตรฝรั่ง