ชวด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชวด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chûuat
	ราชบัณฑิตยสภา	chuat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰua̯t̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แผลงมาจากภาษาเขมร ជូត (ชูต, “ปีชวด”); เทียบภาษาเวียดนาม chuột (“หนู”)

คำนาม

ชวด

1. (โหราศาสตร์) ชื่อปีที่ 1 ของรอบปีนักษัตร มีหนูเป็นเครื่องหมาย

ดูเพิ่ม

(ปีนักษัตร) (ปี~, ~ศก) ชวด, ฉลู, ขาล, เถาะ, มะโรง, มะเส็ง, มะเมีย, มะแม, วอก, ระกา, จอ, กุน ^{(หมวดหมู่: th:ปีนักษัตร)}

รากศัพท์ 2

คำนาม

ชวด

1. (ภาษาปาก) พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ชวด (คำอาการนาม การชวด)

1. ผิดหวัง, ไม่ได้ดังหวัง

รากศัพท์ 4

คำนาม

ชวด

1. ลำน้ำสายเล็ก ๆ ที่ใช้เป็นทางสัญจร เช่น ชวดลากข้าว