บรรณ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี ปณฺณ (“ใบไม้; ขนปีก; หนังสือ”) หรือภาษาสันสกฤต पर्ण (ปรฺณ, “ขนปีก, ปีก; ใบไม้”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | บัน | [เสียงสมาส] บัน-นะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ban | ban-ná- |
| ราชบัณฑิตยสภา | ban | ban-na- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ban˧/(สัมผัส) | /ban˧.na˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | |||
คำนาม แก้ไข
บรรณ