ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ข่มขืนใจ (คำอาการนาม การข่มขืนใจ)

  1. (กฎหมาย) บังคับให้กระทำหรืองดเว้นกระทำโดยไม่สมัครใจ แต่จำต้องฝืนใจปฏิบัติตาม เพราะไม่สามารถหลีกเลี่ยงหรือขัดขืนได้
    ข่มขืนใจเจ้าพนักงานให้ปฏิบัติการอันมิชอบด้วยหน้าที่ หรือให้ละเว้นการปฏิบัติการตามหน้าที่ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย เป็นความผิดอาญาตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๓๙