ขะม้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากเปอร์เซียคลาสสิก کمربند (กะมัรบันด, “ผ้าคาดเอว”) (کمر (กะมัร, “เอว”) + بند (บันด, “ผ้าแถบ”))

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขะ-ม้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kà-máa
	ราชบัณฑิตยสภา	kha-ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰa˨˩.maː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

ขะม้า

1. (ผ้า~) รูปที่เลิกใช้ของ ขาวม้า