ขยุกขยิก

ขัณฑสกร

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ขะ-หฺยุก-ขะ-หฺยิก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kà-yùk-kà-yìk
	ราชบัณฑิตยสภา	kha-yuk-kha-yik
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰa˨˩.juk̚˨˩.kʰa˨˩.jik̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ขยุกขยิก (คำอาการนาม การขยุกขยิก)

ไม่อยู่นิ่ง ๆ ขยับไปขยับมา (ใช้ในอาการที่แสดงถึงความไม่เรียบร้อย)
นั่งขยุกขยิก

ขยุกขยิก

โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เขียนไม่เรียบร้อย อ่านยากหรืออ่านไม่ออก
เขียนลายมือขยุกขยิก