ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต कुक्कुट (กุกฺกุฏ) หรือบาลี กุกฺกุฏ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กุก-กุด[เสียงสมาส]
กุก-กุ-ตะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgùk-gùtgùk-gù-dtà-
ราชบัณฑิตยสภาkuk-kutkuk-ku-ta-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kuk̚˨˩.kut̚˨˩/(สัมผัส)/kuk̚˨˩.ku˨˩.ta˨˩./

คำนาม

แก้ไข

กุกกุฏ

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ไก่, ไก่ป่า
    กุกกุฏสังวัจฉร
    ปีระกา