กิน…ไม่ลง

ภาษาไทย

รากศัพท์

กิน +‎ … +‎ ไม่ +‎ ลง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กิน-…-ไม่-ลง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gin-…-mâi-long
	ราชบัณฑิตยสภา	kin-…-mai-long
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kin˧.….maj˥˩.loŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

กิน…ไม่ลง

1. (ภาษาปาก, สำนวน) ไม่สามารถเอาชนะได้

   สองคนนี้เก่งด้วยกันทั้งคู่ แข่งกันทีไรกินกันไม่ลงสักที

   คู่ต่อสู้โคตรเก่งเลย กินมันไม่ลงสักที

การใช้

ในช่องว่างมักเป็นคำสรรพนาม

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 12.