กางเกี่ยง

ดูเพิ่ม: กางเกียง

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กาง-เกี่ยง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gaang-gìiang
	ราชบัณฑิตยสภา	kang-kiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kaːŋ˧.kia̯ŋ˨˩/^{(สัมผัส)}

กางเกี่ยง (คำอาการนาม การกางเกี่ยง)

ไม่ลงรูป, ไม่ลงรอย, ไม่ลง ที่, รวม กัน ไม่เข้า
เมื่อนั้น พระคาวีเห็นนางยังกางเกี่ยง ยิ้มพลางทางลงไปจากเตียง แล้วกล่าวเกลี้ยงแกล้งปลอบให้ชอบใจ. — คาวี พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๒ พิมพ์ จ.ศ. ๑๒๔๙