กัลยาณี

ดูเพิ่ม: กัลยาณ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कल्याणी (กลฺยาณี, “ผู้มีความดี; ผู้มีความงาม”) หรือ ภาษาบาลี กลฺยาณี (“ผู้มีความดี; ผู้มีความงาม”)

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		กัน-ละ-ยา-นี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gan-lá-yaa-nii
	ราชบัณฑิตยสภา	kan-la-ya-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kan˧.la˦˥.jaː˧.niː˧/^{(สัมผัส)}

กัลยาณี