ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कल्याण (กลฺยาณ, ดี, งาม) + काम (กาม, ความใคร่, ความอยาก); เทียบภาษาบาลี กลฺยาณ (ดี, งาม) + กาม (ความใคร่)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
กัน-ละ-ยา-นะ-กา-มะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgan-lá-yaa-ná-gaa-má
ราชบัณฑิตยสภาkan-la-ya-na-ka-ma
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kan˧.la˦˥.jaː˧.na˦˥.kaː˧.maʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

กัลยาณกามะ

  1. ความใคร่ต่อสิ่งที่ดีที่งาม