กะโหลกกะลา

ภาษาไทย

รากศัพท์

กะโหลก +‎ กะลา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กะ-โหฺลก-กะ-ลา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-lòok-gà-laa
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-lok-ka-la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.loːk̚˨˩.ka˨˩.laː˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

กะโหลกกะลา (คำอาการนาม ความกะโหลกกะลา)

1. ไม่มีค่า

   ของเก่ากะโหลกกะลาพวกนี้ทิ้งให้หมด

   แก่ก็ให้แก่อย่างมีคุณค่า ไม่ใช่แก่กะโหลกกะลา

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 9.