दिन

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต दिन (ทิน), แรกสุดจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *dyew-

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /d̪ɪn/, [d̪ɪ̃n]

• เสียง:

  (file)

คำนาม

दिन (ทิน) ช. (การสะกดภาษาอูรดู دن)

1. วัน (เที่ยวคืนถึงเที่ยงคืนถัดไป)

   คำพ้องความ: दिवस (ทิวส)

   अक्तूबर में ३१ दिन होते हैं। ― อกฺตูพร เมํ 31 ทิน โหเต ไหํฯ ― There are 31 days in October.

   आज क्या दिन है? ― อาช กฺยา ทิน ไห? ― What day is it today?

2. วัน (ระยะเวลา 24 ชั่วโมง)

   คำพ้องความ: रोज़ (โรซ), दिवस (ทิวส), यौम (เยาม)

   ढाई दिन ― ฒาอี ทิน ― two-and-a-half days

3. กลางวัน

   คำตรงข้าม: रात (ราต)

4. (ในเชิงเปรียบเทียบ) เวลา

ดูเพิ่ม

• (หน่วยเวลา) समय के मात्रक (สมย เก มาตฺรก); बरस (พรส, “ปี”) / साल (สาล, “ปี”), मास (มาส, “เดือน”) / महीना (มหีนา, “เดือน”), सप्ताह (สปฺตาห, “สัปดาห์”), दिन (ทิน, “วัน”), घंटा (ฆํฏา, “ชั่วโมง”), मिनट (มินฏ, “นาที”), सैकंड (ไสกํฑ, “วินาที”)

อ้างอิง

• Bahri, Hardev (1989), “दिन”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons.